نگارش مقاله علمی پژوهشی نقش مهمی در پیشبرد دانش در رشته های مختلف دارد و به پژوهشگران امکان می‌دهد تا نظریه ها، کشفیات و نتایج خود را با جامعه علمی گسترده تری به اشتراک بگذارند. این مقالات پیش از انتشار در مجلات علمی پژوهشی، تحت یک فرآیند بررسی دقیق توسط داوران متخصص قرار می‌گیرند تا از صحت، اعتبار و ارزش علمی آنها اطمینان حاصل شود. به همین دلیل برای عبور از فرایند سختگیرانه داوری و دریافت پذیرش برای چاپ مقاله علمی پژوهشی؛ آشنایی با روش نوشتن مقاله علمی پژوهشی ضروری است.
مقاله علمی پژوهشی چیست؟
مقاله علمی پژوهشی، نوعی نوشتار علمی است که به تحلیل عمیق و مستقل، ارزیابی یا تفسیر یک موضوع مشخص بر پایه شواهد تجربی می‌پردازد. هدف نگارش مقاله علمی پژوهشی، ارائه تحلیل، تفسیر و استدلال است و برخلاف مقاله های دانشگاهی معمول، طولانی‌تر و جزئی‌تر است و توانایی شما در تحقیق علمی و نگارش آکادمیک را نشان می دهد. مقاله های علمی پژوهشی شبیه مقاله های تحلیلی هستند، با این تفاوت که تأکید آن ها بر استفاده از داده های آماری و پژوهش های پیشین است.
مقاله های علمی پژوهشی پایه و ستون اصلی علوم معاصر و مؤثرترین ابزار برای به اشتراک گذاری اطلاعات و انتقال دانش در سطح گسترده به شمار می‌روند. پژوهشگران یافته‌های خود را به‌صورت صریح و به همراه شواهد ارائه می‌کنند تا پژوهشگران دیگر بتوانند از آن در تحقیقات خود استفاده کنند.
با توجه به اهمیت آنها، مقالات علمی پژوهشی دارای قالبی رسمی و مشخص هستند که از سبک نوشتاری ساده و عاری از ذهنیت شخصی نویسنده بهره می‌برند. دانشمندان یافته‌های خود را به شکل مستقیم و با ارائه شواهد پشتیبان بیان می‌کنند تا دیگر پژوهشگران بتوانند این یافته‌ها را در تحقیقات خود به‌کار گیرند.
برای نگارش مقاله علمی پژوهشی، باید تخصص خود را در موضوع مورد نظر نشان دهید، با منابع متنوع تعامل داشته باشید و دیدگاه منحصر به فرد خود را به بحث اضافه کنید.
طول مقاله علمی پژوهشی بستگی به موضوع یا رشته تحصیلی دارد. معمولاً مقاله های علمی پژوهشی بین ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ کلمه هستند، اما مقالات کوتاه تر با حدود ۲۰۰۰ کلمه یا مقالات بلند تر با بیش از ۱۰۰۰۰کلمه هم رایج هستند.
اگر مقاله علمی پژوهشی را برای یک تکلیف درسی دانشگاهی می نویسید، معمولاً طول پیشنهادی مقاله توسط استاد تعیین می شود. در غیر این صورت، اجازه دهید موضوع مقاله، تعیین کننده طول مقاله باشد؛ موضوعات پیچیده یا پژوهش‌های گسترده نیاز به توضیح بیشتری دارند.
هدف مقاله پژوهشی
هدف اصلی نوشتن مقاله علمی پژوهشی ارائه دیدگاه‌ها، اطلاعات یا تفسیرهای تازه در یک حوزه مشخص است. این سند رسمی وسیله ای است که از طریق آن پژوهشگران، دانشجویان و دانشمندان یافته‌های تحقیقاتی خود را ارائه داده و در بحث‌های علمی جاری مشارکت می‌کنند.
ساختار مقاله علمی پژوهشی
مقاله علمی پژوهشی سندی ساختاریافته و دقیق است که نتایج بررسی، کاوش یا تحلیل انجام شده در مورد یک موضوع خاص را ارائه می‌دهد. این نوع نوشته، اثری رسمی در ادبیات دانشگاهی محسوب می‌شود که اطلاعات، دیدگاه ها یا تفسیرهای نوینی را به حوزه ای خاص اضافه می‌کند. معمولاً این مقالات توسط پژوهشگران، دانشمندان، استادان یا دانشجویان در جریان فعالیت‌های علمی یا دانشگاهی خود نوشته می‌شوند و ساختاری معین دارند.
ساختار معمول مقاله علمی پژوهشی شامل بخش‌های زیر است:
چکیده
چکیده به عنوان یک پاراگراف کاملاً توسعه یافته با طول تقریبی ۲۵۰ کلمه است که با تورفتگی و فاصله خطی تک فاصله نوشته می‌شود. چکیده، خلاصه‌ای کوتاه از تمام بخش‌های مقاله است. اگرچه چکیده در ابتدای مقاله و بلافاصله پس از صفحه عنوان قرار می‌گیرد، اما باید آخرین چیزی باشد که می‌نویسید، یعنی پس از انجام همه مراحل تحقیق و نتیچه گیری. چکیده به طور خلاصه اهداف و نتایج تحقیق شما را گزارش می‌کند، بنابراین خوانندگان با خواندن چکیده، دقیقاً متوجه می شوند که مقاله شما درباره چیست.
مقدمه
مقدمه مقاله علمی پژوهشی جهت ارائه زمینه تحقیق و بیان اهمیت موضوع است که باید به سه پرسش اساسی پاسخ دهد: چیست؟ چرا؟ و چگونه؟
-
- چیست؟ موضوع مقاله را به طور دقیق بیان کنید، پیش زمینه ای از موضوع ارائه دهید و اصطلاحات یا مفاهیم کلیدی را تعریف کنید.
- چرا؟ این بخش مهم ترین و در عین حال دشوارترین قسمت مقدمه است. تلاش کنید به طور خلاصه به این پرسش‌ها پاسخ دهید: چه بینش یا محتوای تازه‌ای ارائه می‌دهید؟ مقاله شما به چه مسائل مهمی پاسخ می‌دهد یا آنها را تعریف می‌کند؟
- چگونه؟ برای اینکه خواننده بداند از ادامه مقاله چه انتظاری باید داشته باشد، مقدمه باید یک «نقشه» از مطالب پیش‌رو ارائه دهد. این نقشه باید عناصر کلیدی مقاله را به‌صورت مختصر و به ترتیب زمانی معرفی کند.
پس از خواندن مقدمه، خواننده باید بداند مقاله درباره چیست؟ چرا خواندن آن ارزش دارد؟ و چگونه استدلال‌ها در آن ارائه خواهند شد؟
مرور ادبیات و پیشینه پژوهش
مرور ادبیات، بررسی و مرور منابع علمی معتبر درباره موضوع مقاله است و به ارائه خلاصه ای از تحقیقات پیشین و جایگاه تحقیق حاضر در گفتمان علمی موجود می پردازد. این بخش، نمایی کلی از دانش موجود را ارائه می‌دهد و به شما کمک می‌کند تا نظریه ها، روش‌ها و خلأهای موجود در پژوهش‌های پیشین را شناسایی کنید. لذا، هنگام نوشتن مقاله علمی پژوهشی، مرور ادبیات خوب تنها به خلاصه سازی منابع نمی‌پردازد؛ بلکه آن ها را تحلیل، ترکیب و ارزیابی انتقادی می‌کند تا تصویری روشن از وضعیت کنونی دانش در آن حوزه به دست دهد.
در این بخش باید:
-
- آشنایی خود با موضوع و زمینه علمی آن را نشان دهید.
- چارچوب نظری و روش‌شناسی پژوهش خود را توسعه دهید.
- کار خود را در مقایسه با پژوهشگران و نظریه‌پردازان دیگر جای‌دهی کنید.
- نشان دهید که پژوهش شما چگونه یک خلأ علمی را پر می‌کند یا به یک بحث نظری کمک می‌کند.
- وضعیت کنونی پژوهش در حوزه موردنظر را ارزیابی کرده و دانش خود را نسبت به مباحث علمی موجود به نمایش بگذارید.
روش شناسی
توضیح روند تحقیق، نحوه گردآوری داده ها و نحوه تحلیل داده هاست. در این بخش باید:
-
- زمینه و محل انجام مطالعه را توصیف کنید.
- نوع طراحی مطالعه را مشخص کنید.
- جمعیت مطالعه (بیماران، پزشکان، بیمارستان‌ها، و…) را شرح دهید.
- روش نمونه‌گیری را بیان کنید.
- اگر مداخله ای انجام شده، آن را توضیح دهید.
- متغیرهای اصلی مطالعه را مشخص کنید.
- ابزارها و روش‌های گردآوری داده را معرفی کنید.
- روش‌های تحلیل آماری یا کیفی را ذکر کنید.
یافته ها (نتایج)
این بخش شامل ارائه نتایج به دست آمده، اغلب همراه با نمودارها یا آمار است. در این بخش باید:
-
- نحوه جمع‌آوری داده‌ها و میزان پاسخ‌گویی را گزارش دهید.
- ویژگی‌های شرکت کنندگان (جمعیت‌شناسی، شرایط بالینی و…) را شرح دهید.
- یافته‌های اصلی مرتبط با سؤال پژوهشی را بیان کنید.
- یافته‌های فرعی مانند نتایج گروه های فرعی یا پیامدهای ثانویه را ارائه دهید.
- از ارائه جداول و داده‌های غیرضروری خودداری کنید.
بحث
بحث شامل تفسیر یافته ها، بیان پیامدها و ارتباط آن ها با دانش موجود است. در این بخش باید:
-
- یافته‌های اصلی را دوباره بیان کنید.
- نتایج را در مقایسه با پژوهش‌های قبلی تحلیل کنید.
- پیامدهای نتایج برای سیاست‌گذاری یا عمل را بررسی کنید.
- نقاط قوت و محدودیت‌های مطالعه را تحلیل کنید.
- پیشنهاداتی برای پژوهش‌های آتی ارائه دهید.
نتیجه گیری
هدف از نتیجه گیری در مقاله علمی پژوهشی، هدایت خواننده از فضای استدلال ها به سمت پایانی مشخص و قانع‌کننده است. مسیری را که مقاله طی کرده مرور کنید و تأکید کنید که چگونه تمام بخش‌ها و استدلال ها در نهایت فرضیه و تز شما را اثبات می‌کنند. با جمع بندی موضوع و نشان دادن حل شدن مسائل مطرح شده در مقدمه، مقاله را جمع بندی کنید کنید.
علاوه بر این، می‌توانید به پیامدهای گسترده تر استدلال خود اشاره کرده، سهم مقاله‌تان در تحقیقات آینده را بیان کنید پیشنهادهایی برای پژوهش‌های آینده بدهید و یا پرسش‌هایی مطرح کنید که مقاله به آنها نپرداخته، اما از دل استدلال شما بیرون می‌آیند.
روش نوشتن مقاله پژوهشی
در این بخش، یک راهنمای گام به گام برای روش نوشتن مقاله علمی پژوهشی ارائه شده است که مخصوص دانشجویان طراحی شده است، نه پژوهشگران حرفه ای. این مراحل می‌توانند به عنوان یک نقشه راه عمومی برای پیشبرد کار به شما کمک کنند.
گام اول: انتخاب موضوع
اگر در انتخاب موضوع آزادی عمل دارید، انتخاب موضوع مناسب یکی از مهم ترین وظایف شماست. اگرچه این کار ساده به نظر می‌رسد، اما انتخاب موضوع مقاله، مهم ترین تصمیمی است که هنگام نوشتن مقاله علمی پژوهشی باید بگیرید، چرا که مسیر ادامه کار را تعیین می کند.
عامل اصلی در انتخاب موضوع مقاله، وجود منابع و اطلاعات کافی برای حمایت از آن است. موضوع انتخابی باید به اندازه کافی داده و پیچیدگی برای تحلیل و بحث عمیق داشته باشد. از انتخاب موضوعات بسیار گسترده بپرهیزید و موضوعات خاص تری را انتخاب کنید که بتوان همه اطلاعات مرتبط را پوشش داد. در عین حال، علاقه شخصی به موضوع نیز مهم است؛ سعی کنید موضوعی را انتخاب کنید که هم محتوای غنی داشته باشد و هم برای شما جذاب باشد.
البته در انتخاب موضوع بهتر است موضوعی را انتخاب کنید که به آن علاقه مند هم باشید. ایده آل این است که برای نگارش مقاله علمی پژوهشی، موضوعی را بیابید که هم از نظر محتوا مناسب باشد و هم شما مشتاق تحقیق در آن زمینه باشید.
گام دوم: انجام تحقیق جامع
از همان ابتدای فرآیند نگارش مقاله علمی پژوهشی، تحقیق را آغاز کنید تا بتوانید موضوع را دقیق تر تعریف کرده و بیان مساله تحقیق خود را شکل دهید. شروع زودهنگام به تحقیق، به شما کمک می‌کند تا سوءبرداشت ها را اصلاح کرده و مسیرها و روش های مناسب برای گردآوری اطلاعات را شناسایی کنید.
گام سوم: گردآوری منابع و یافتن پژوهش های مشابه
برای اصلاح موضوع اولیه و آماده سازی مقاله، هر چه سریع تر ببینید چه منابع و پژوهش هایی درباره موضوع شما در دسترس است. تحقیق زودهنگام می‌تواند سوءبرداشت های شما را درباره موضوع برطرف کند و بهترین مسیرها و رویکردها برای یافتن منابع بیشتر را نشان دهد.
معمولاً می‌توانید منابع را به صورت آنلاین یا از طریق کتابخانه پیدا کنید. اگر به صورت آنلاین جست و جو می‌کنید، مطمئن شوید که از منابع معتبر استفاده می‌کنید. برخی موتورهای جست وجو فقط منابع معتبر و پایگاه های داده دانشگاهی را نمایش می‌دهند. بهترین و در دسترس ترین موتور جستجو برای یافتن منابع، گوگل اسکالر است. Google Scholar موتور جست و جوی مخصوص مقالات علمی و دانشگاهی گوگل است که رایگان است و راهی عالی برای یافتن منابع و پژوهش‌های جدید به شمار می‌رود.
در زمان گردآوری منابع، بهتر است منابع را سریع مرور کنید تا اینکه هر منبع بالقوه را به طور کامل بخوانید. اگر منبعی مفید به نظر رسید، آن را کنار بگذارید تا بعداً آن را کامل بخوانید. در غیر این صورت، وقت تان را صرف منابعی می‌کنید که در نهایت استفاده نخواهید کرد، و این زمان می‌توانست صرف یافتن منابع ارزشمندتری شود.
گاهی لازم است هنگام نوشتن مقاله علمی پژوهشی، مروری بر ادبیات و پیشینه تحقیق ارائه دهید، که در این بخش باید به طور خلاصه به پژوهش های پیشین اشاره کنید. برای نوشتن پیشینه پژوهش، می توانید از همین منابع استفاده کنید و آنها را به عنوان پیشینه تحقیق معرفی کنید. حتی اگر مرور پیشینه پژوهش الزامی نباشد، تهیه فهرستی اولیه از منابع بالقوه بسیار مفید است.
گام چهارم: تعریف سؤال یا فرضیه اصلی پژوهش
یک مقاله علمی پژوهشی خوب، به یک سؤال پژوهشی خاص پاسخ می‌دهد و یا یک فرضیه اصلی را می آزماید. این سؤال (یا فرضیه اصلی) اصل و پایه سازمان دهی کل مقاله است. هر چیزی که به این سؤال مربوط است باید در مقاله گنجانده شود؛ و آنچه که مربوط نیست، نباید باشد.
این موضوع در مقالاتی که بر پایه پروژه های تحقیقاتی برنامه ریزی‌شده نوشته می‌شوند، کاملاً بدیهی است. اما در حوزه های کاربردی مانند بهبود کیفیت، ممکن است پروژه ها صرفاً به دلایل عملی انجام شده باشند و نه با هدف تولید دانش جدید. در چنین مواردی، نویسنده باید بعد از انجام پروژه، یک سؤال اصلی برای تحقیق تعریف کرده و مقاله را حول آن سؤال تدوین کند.
در حالت کلی، مقاله باید فقط به یک سؤال اصلی یا فرضیه اصلی پژوهشی پاسخ دهد (سؤالات فرعی مرتبط مجاز هستند). اگر پروژه اجازه بررسی چندین سؤال مجزا را می‌دهد، بهتر است چند مقاله نوشته شود. سؤال باید دقیق باشد و صرفاً به یک حوزه عمومی اشاره نکند. اغلب (ولی نه همیشه) می‌توان آن را به صورت بررسی رابطه بین X و Y در جمعیت Z بیان کرد.
مطالعه الزماً نباید کاملاً نو باشد، اما باید به طرز مفیدی دانش قبلی را گسترش دهد یا آن را به چالش بکشد. همچنین، سؤال باید برای دیگر پژوهشگران حوزه مربوطه جالب باشد. که این مورد برای علوم کاربردی چالشی‌تر از علوم پایه است.
گام پنجم: نوشتن طرح کلی و ساختاربندی مقاله
بسیاری از دانشجویان می‌خواهند بدانند چطور طرح کلی مقاله علمی پژوهشی را بنویسند. مقاله های علمی پژوهشی به ساختاری نظام مند و روشن نیاز دارند تا مطمئن شویم همه مسائل پوشش داده شده اند؛ به همین دلیل، نوشتن طرح کلی اهمیت زیادی دارد.
بر اساس قالب مقاله علمی پژوهشی، یک طرح کلی برای نگارش مقاله علمی پژوهشی شامل موضوعات اصلی، استدلال‌ها و شواهدی است که قصد دارید در مقاله بگنجانید. این موارد در بخش‌هایی با عنوان‌های مشخص تقسیم می‌شوند و تصویری ابتدایی از ساختار مقاله را پیش از نوشتن ارائه می‌دهند. ساختن این طرح کلی می‌تواند به‌شدت کار نوشتن را آسان‌تر کند و ارزش صرف زمان را دارد.
ابتدا فهرستی از تمام دسته ها و زیرموضوعات مهمی که باید در مقاله به آنها بپردازید را تهیه کنید. پس از جمع آوری موضوعات، درباره ترتیب مناسب ارائه آنها فکر کنید. زیرموضوع های مرتبط را در کنار هم قرار دهید و ببینید که آیا جابه‌جایی در ترتیب، باعث از بین رفتن انسجام می‌شود یا نه. اگر موضوعات روندی زمانی دارند، استفاده از ترتیب زمانی مناسب است.
از آن‌جا که مقاله های علمی پژوهشی می‌توانند پیچیده باشند، در نظر بگیرید که طرح کلی تان را به پاراگراف هایی تقسیم کنید. این کار کمک می‌کند تا سازماندهی بهتر صورت گیرد، به ویژه اگر مطالب زیادی برای پوشش دادن دارید. علاوه بر این، کنترل بهتری روی جریان و مسیر مقاله خواهید داشت.
گام ششم: توسعه بدنه اصلی مقاله
یکی از چالش‌های اصلی که بسیاری از نویسندگان هنگام نوشتن مقاله علمی پژوهشی با آن مواجه اند، سازمان دهی مؤثر حجم زیاد اطلاعاتی است که می‌خواهند در مقاله خود ارائه دهند. این دقیقاً همان جایی است که طرح کلی می‌تواند ابزاری بسیار ارزشمند باشد. با این حال، باید توجه داشت که در حالی که طرح کلی یک نقشه راه فراهم می‌کند، فرآیند نوشتن اجازه می دهد تا در ترتیب ارائه اطلاعات و استدلال‌ها انعطاف پذیری داشته باشید.
برای اطمینان از ساختاردهی مناسب مقاله:
-
- هم‌راستایی با هدف تحقیق: مرتب بررسی کنید که آیا جملات موضوعی شما با هدف اصلی مقاله مطابقت دارند یا نه. این کار تضمین می‌کند که استدلال‌ها در مسیر صحیح باقی بمانند و به انتقال پیام کلی مقاله کمک کنند.
- ثبات و جریان منطقی: بررسی کنید آیا ترتیب جملات موضوعی به گونه ای است که خواننده را از طریق یک روایت منسجم هدایت کند؟ جریان روان بین موضوعات موجب افزایش درک و توجه خواننده می‌شود.
- تطابق جملات پشتیبان با جمله موضوعی: هر جمله در یک پاراگراف باید با جمله موضوعی آن پاراگراف هماهنگ باشد. این تطابق، ایده اصلی را تقویت کرده و از بحث های بی‌ربط یا پراکنده جلوگیری می‌کند.
همچنین، پاراگراف هایی را که محتوای مشابهی دارند، شناسایی کنید. هرچند ممکن است برخی هم پوشانی‌ها اجتناب ناپذیر باشند، اما باید از زاویه‌ای متفاوت به این موضوعات مشترک پرداخته شود تا دیدگاه‌های تازه و متفاوتی ارائه گردد.
یکی از جنبه های اغلب نادیده گرفته شده در سازمان دهی مؤثر، هنر ایجاد گذارهای روان است. گذارهای مناسب میان جملات، پاراگراف ها و بخش‌های بزرگ تر، چسبی هستند که اجزای مقاله را به هم متصل می‌کنند. آنها خواننده را در مسیر اندیشه ها هدایت کرده، وضوح را افزایش داده و تجربه‌ای خواندنی و منسجم ایجاد می‌کنند.
در نهایت، اگرچه چالش در سازمان دهی اطلاعات واقعی است، اما استفاده از این راهکارها نه تنها به رفع آن کمک می‌کند، بلکه کیفیت و تأثیر کلی نگارش شما را نیز ارتقاء می‌دهد.
گام هفتم: ارجاع دهی صحیح به منابع
ارجاع دهی یکی از عواملی است که مقاله علمی پژوهشی را از نوشتارهای غیررسمی مانند مقاله های شخصی متمایز می‌کند. ارجاع دهی، اعتبار داده های شما را تأیید کرده و مقاله شما را به جامعه علمی متصل می کند. به همین دلیل، ارجاع‌دهی باید طبق قوانین دقیق انجام شود.
نوع ارجاع دهی به سبک نگارشی بستگی دارد که در دستورالعمل نویسندگان برای نگارش مقاله علمی پژوهشی مشخص می شود. رایج‌ترین سبک ها در مقالات علمی پژوهشی MLA وAPA هستند، گرچه سبک های دیگری هم وجود دارد.
گام هشتم: ویرایش و بازخوانی مقاله
آخرین مرحله، اما نه کم اهمیت‌ترین، بازخوانی و ویرایش مقاله برای اصلاح تمام خطاهاست. هدف از بازبینی و ویرایش نهایی این است که اطمینان حاصل کنید تمام بخش های مقاله به‌درستی انجام شده اند و مقاله به بهترین شکل بیان شده است. برای تسریع فرآیند تصحیح، می‌توانید از ابزارهای هوشمند ویرایشگر استفاده کنید.
ما پیشنهاد می‌کنیم مقاله را دو بار بررسی کنید:
یک بار برای رفع مشکلات ساختاری مانند افزودن / حذف بخش ها یا جابه جایی پاراگراف ها، و یک بار برای اصلاح انتخاب واژه ها، خطاهای گرامری و غلط‌های املایی.
انجام این دو مرحله به صورت جداگانه باعث می‌شود بتوانید روی هر مورد به طور دقیق تمرکز کنید و اشتباهات را بهتر پیدا کنید.
در نهایت ساختار جملات، دستور زبان و قالب بندی را بازبینی کنید. از واژگان و عبارات انتقالی به درستی استفاده کنید، خطاهای تایپی را برطرف کنید، واژه‌های اضافی را حذف کنید و قالب بندی عناوین و املای واژگان را یکدست نگه دارید.
برخی افراد با بلند خواندن مقاله بهتر می‌توانند خطاهایی را تشخیص دهند که هنگام خواندن در ذهن متوجه نمی‌شوند. راه حل دیگر این است که ویرایش مقاله را به فرد متخصص بسپارید تا نواقص فنی یا محتوایی را بیاید و مقاله را به صورت تخصصی ویرایش کند.
ویرایش مهارتی جدا از نگارش است و صرفاً نویسنده خوب بودن، به معنای ویرایشگر خوب بودن نیست. اگر می‌خواهید مقاله خود را ویرایش کنید، پیشنهاد می‌کنیم از خدمات تخصصی ویرایش مقاله موسسه دانش پژوه کمک بگیرید.
سخن پایانی
درک این نکته مهم است که رعایت این نکات صرفاً توصیه نیست، بلکه نقشه راهی برای موفقیت در مسیر نوشتن مقاله علمی پژوهشی است. هر مرحله، نقش تعیین کننده ای در کیفیت و اثرگذاری مقاله دارد. با پیروی دقیق از این مراحل، پایه ای محکم برای پژوهش خود فراهم می‌کنید، استدلال هایتان را تقویت می‌نمایید و یافته هایتان را با وضوح و اعتماد ارائه می‌دهید.
در مسیر نگارش مقاله علمی پژوهشی، این تکنیک ها و بینش‌ها را به‌کار گیرید. از صرف زمان برای سازماندهی، تحقیق کامل و نگارش دقیق نترسید. این فرآیند فرصتی است برای شکل‌گیری ایده های شما و شنیده شدن صدای تان در گفتمان های علمی.
فراموش نکنید هر مقاله علمی پژوهشی برجسته، با یک گام ساده آغاز می‌شود. با هر قدمی که برای نگارش مقاله علمی پژوهشی برمی‌دارید، توانایی شما برای بیان ایده های پیچیده و مشارکت در حوزه تخصصی تان رشد می‌کند. برای نگارش و چاپ مقاله علمی پژوهشی می توانید طبق آموزش روش نوشتن مقاله علمی پژوهشی بالا، عمل کنید. اگر احساس می کنید برای نگارش و چاپ مقاله علمی پژوهشی به کمک و مشاوره تخصصی نیاز دارید، می توانید با ما تماس بگیرید. موسسه دانش پژوه خدمات منحصر به فردی در این زمینه به صورت تضمینی ارائه می دهد.
